بررسی ارتباط کیفیت زندگی کاری پرستاران و تمایل به ترک حرفه پرستاری

مقدمه: واژه ترک حرفه و کیفیت زندگی کاری وابسته به ویژگی‌های هر جامعه است. لذا، بررسی تغییرات کیفیت زندگی کاری پرستاران  با پیامدهای متعدد آن مانند افزیش رضایت‌مندی و تعهد کاری و حتی توان پیشگویی کنندگی آن برای ماندگاری پرستاران  در جامعه ما ضروری است. هدف: این مطالعه با هدف تعیین ارتباط کیفیت زندگی کاری پرستاران و تمایل به ترک حرفه پرستاری انجام شده است. مواد و روش‌ها: این مطالعه توصیفی- تحلیلی در سال 1390 با 167 پرستار انجام شد که از مراکز آموزشی درمانی شهر گرگان به طور تصادفی انتخاب شدند. نسخه فارسی پرسشنامه‌های کیفیت زندگی کاری و تمایل به ترک حرفه پرستاری برای جمع‌آوری داده‌ها استفاده شدند. پایایی مقیاس کیفیت زندگی به روش آلفای کرونباخ 0/71 و مقیاس تمایل به ترک حرفه پرستاری با روش آزمون-آزمون مجدد 0/67 بود. داده‌ها با نرم افزار آماری SPSS16 با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون، آنالیز واریانس یک طرفه و رگرسیون لجستیک تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: تجزیه و تحلیل داده‌ها نشان داد که 3/61% از پرستاران در مقیاس کیفیت زندگی کاری نمره بیشتر از میانگین (9/21±47/7) کسب کرده بودند. 12/7% از پرستاران از نظر کیفیت زندگی بسیار نامطلوب و 28/2% در وضعیت نامطلوب قرار داشتند. 42/5% از پرستاران کیفیت زندگی خود را در سطح مطلوب و 16/9% در وضعیت بسیار مطلوب گزارش کرده بودند. کیفیت زندگی کاری با تمایل به ترک حرفه پرستاری ارتباط معنادار و معکوس داشت (r=0.362  P=0.000) از پرستاران هیچ تمایلی به ترک حرفه خود نداشتند و ما بقی درجاتی از تمایلی به ترک را گزارش نمودند. تمایل به ترک در 4/21% از شدت بالایی برخوردار بود. سابقه کار پرستاری با تمایل به ترک حرفه ارتباط مستقیم و معنادار داشت (r=0.242  P=0.003) نتیجه‌گیری: بهبود کیفیت زندگی کاری می‌تواند میزان تمایل ترک حرفه پرستاری را کاهش دهد اما بدلیل عدم فرصت‌های اشتغال در جامعه ما کیفیت زندگی کاری پیشگویی کننده  مناسبی برای ماندگاری در پرستاری نیست.